சில வருடங்களுக்கு முன் ஏதோ ஒரு பேச்சினிடையே நண்பன், 'திருமணமான ஆண்கள் இன்னொரு பெண்ணிடம் போய்விட்டு வரும்போது சிலவேளைகளில் அதை பெண்கள் ஏதோ ஒரு நிமித்தம் மன்னித்துக் கொள்கின்றார்கள். ஆனால் அப்படி திருமணமான பெண்கள் இன்னொரு ஆணிடம் போய்விட்டு வந்தால் எந்த ஆணாலும் அதை ஏற்றுக் கொள்ள முடிவதில்லையே, அது ஏன்?' எனக் கேட்டான். நான் இந்த ஆண்மைய சமூகம் இன்னபிற வரலாற்று/மானுடவியல் காரணிகளை முன்வைத்து விளக்க முயன்றேன். நண்பனோ, இவை ஒருபுறமிருக்கட்டும், ஆனால் இதிலுள்ள ஆண்/பெண் சிந்தனை முறைகளைப் பற்றி யோசித்துப் பார்த்திருக்கின்றாயா என்றான். பெண்களைத்
தமது உடைமையாக்கும் ஆண்களின் சிந்தனைதான், ஒரு பெண் அப்படி இன்னொரு ஆணிடம் போய்விட்டு வந்தால் ஏற்றுக்கொள்ள மறுக்கின்றது என்று சொன்னேன். இல்லை, ஆணுக்கு காதலையும் காமத்தையும் தன் வசதிக்கேற்ப பிரித்துப் பார்க்க முடியும். ஆனால் உறவிலிருக்கும் பெண், இன்னொரு ஆணைத் தேடிப்போனால் அவள் காமத்தால் மட்டுமே போவதில்லை; தனது காதலையும் சேர்த்துத்தான் அந்தக் காமத்தோடு கூட்டிச் செல்கின்றாள். அந்த விடயம் ஒன்றே ஆணால் ஒருபோதும் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாதிருக்கின்றது என்று சொன்னான்.
இக்குறுநாவல்களில் வரும் பெண்கள் இருவருமே அனைத்துவிதமான தளைகளுக்குள்ளும், அல்லாடல்களுக்குள்ளும் நடுவில் இருந்தபோதும் தமக்குப் பிடித்தமான ஒரு வாழ்வைத் தேர்ந்தெடுக்கின்றனர். நமது அம்மாக்கள்/சகோதரிகள்/காதலிகள், அவரவர் அவரவர்க்கு விரும்பிய வாழ்வுமுறைகளைத் தேர்ந்தெடுக்கவும், அவை குறித்து எவ்வித குற்றவுணர்ச்சியும் அடையாமலும் இருப்பார்கள் என்றால், எவ்வாறான வாழ்க்கையை அவர்கள் தெரிவு செய்வார்கள் என நம்மால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியுமா? அது நமது சிந்தனையின் எல்லைகளைத் தாண்டிய ஒரு வடிவில் இருக்குமென்பதால் நாம் அதை நினைத்துப்பார்க்கவே அச்சப்படுகின்றோம். ஆனால் என்றோ ஒரு காலம் பெண்களும் நம்மைப் போன்ற சரிநிகர் அதிகாரங்களோடு வாழ நேர்கின்றபோது ஆண்களாகிய நாம் இதுவரை கட்டிவைத்த எல்லா கோட்டைகளும், நுண்ணிய கண்காணிப்புக்களும் சிதறிப்போய்விடுவதை எவராலும் தடுத்துவிடவும் முடியாது.
'தேவதையின் மச்ச'ங்களிலும், 'கருநீல'த்திலும் வருகின்ற பெண்கள் மட்டுமில்லை, மீராவின் மற்றைய புனைவுகளான'மீராசாது'விலோ, 'யூதாஸின் நற்செய்தி'யிலோ, 'அந்த மரத்தையும் மறந்தேன் மறந்தேன் நானி'லோ வரும் பெண்களும், அவர்களின் காதல்களும் சாதாரணமாக இருப்பதில்லை. நம்மால் புரிந்துகொள்ள முடியாத, பித்தேறிய/ உக்கிரமான காதல்களாக அவை இருக்கின்றன.
கே.ஆர்.மீரா ஒடுக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் சமகாலத்துப் பெண்களின் உறவுகளைப் பற்றி மட்டும் பேசவில்லை, இன்றைய ஆண்களால் கற்பனையே செய்ய முடியாத நாளைய பெண்களின் காதல்களையும் தனது எழுத்தில் வரைந்து பார்க்கின்றார். இன்றைக்கு அவை விதிவிலக்குகளாக இருந்தாலும், நாளை பெண்கள் தமக்கானதை தாங்களே தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளும் காலம் வரும்போது இந்தப் பெண் பாத்திரங்கள் பொதுத்தன்மையுடையதாக ஆகிவிடக்கூடும். அதுவரைக்கும் தம் தெரிவுகளில் தெளிவுடைய இவ்வாறான உக்கிரமான பெண்களை இன்னும் அவ்வளவாகச் சந்திக்கவில்லை என்று வேண்டுமானால் நாங்கள் கொஞ்சம் பெருமூச்சு விட்டு 'ஆசுவாசபட்டு'க் கொள்ளலாம். ஆனால் கருநீல தேவதையின் மச்சங்களுள்ள பெண்களைச் சந்திக்கும் காலம் நமக்கு அவ்வளவு வெகு தொலைவிலும் இல்லை.
*********
0 comments:
Post a Comment