கடந்தவருடம் உலகக்கிண்ணக் கால்பந்தாட்டத்தின் இறுதியாட்டம் முடிந்த அடுத்த நாள் கேரளாவிற்கு விமானம் எடுத்திருந்தேன் நான் உலாத்தித் திரிந்த பாதை எங்கினும் கால்பந்தாட்டத்தை கேரளா எப்படிக் கொண்டாடியது என்பதற்கான எல்லா அடையாளங்களும் இருந்தன. ஆர்ஜெண்டீனா அணியும், பிரேஸில் அணியும் இல்லாது ஒரு தெருச்சந்தியும் இல்லாததுபோல 'பிளெக்ஸ்'கள் நீலமும், மஞ்சளுமாக எங்கும் மினுங்கிக்கொண்டிருந்தன.
இந்தப் படத்தின் தலைப்பைப் போல இது கால்பந்தாட்ட இரசிகர்களின் கதை. 2010 உலகக் கிண்ணத்திலிருந்து 2018 உலகக்கிண்ண ஆட்டங்களை இரசிகர்களின் கொண்டாட்டங்களிலிருந்து ஒரு மெல்லிய காதலுடன் சொல்கின்ற படம். இப்படத்தின் முக்கிய பாத்திரம் தன் கனவுகளை/விருப்புக்களைக் கதைக்க ஒரு கற்பனைப் பாத்திரமாக கொலம்பியாவின் உதைபந்தாட்ட வீரர் எஸ்கோபரைக் கொண்டுவந்ததும் அருமையானது. கொலம்பியாவின் புகழ்பெற்ற எஸ்கோபர் 1994 உலகக்கிண்ணப்போட்டியில் own goal போட்டதால் பின்னர் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டவர். அவருக்கு ஆத்மசாந்திப் பூசையை தேவாலயத்தில் கொடுக்கவேண்டுமென இரவில் ஃபாதரை எழுப்பி பூசை செய்யக் கோருகின்ற ஒரு நிகழ்வுடனேயே திரைப்படமும் தொடங்கின்றது.
முக்கிய பாத்திரம் ஆர்ஜெண்டீனா இரசிகராகவும், அவர் காதலிக்கின்ற பெண் பிரேஸில் இரசிகராகவும் இருக்க முதற்பாதி கழிகின்றது. பின்னர் அந்தப் பெண் காதலிக்கின்ற ஒரு பிரேஸில் இரசிகரோடு பிணக்கு வந்து நம் நாயகன் இருக்கும் ஆர்ஜெண்டீனா அணியின் இரசிகராக மாறுவதும், அவரை உடனே தங்களுக்குள் எடுத்துக்கொள்ளாது நேர்காணல் எல்லாம் செய்து வடிகட்டி ஆர்ஜெண்டீனா இரசிகராக்குவதெல்லாம் இரசிக்கக்கூடிய காட்சிகள்.
ஆர்ஜெண்டீனா இரசிகர் குழுவும், பிரேஸில் இரசிகர் குழுவும் எப்போதும் எலியும் பூனையும் சண்டைபிடித்துக்கொண்டிருக்க, சட்டென்று 2014 ஜேர்மனி உலகக்கிண்ணக் கோப்பையை வென்றவுடன் கேரளாவில் ஜேர்மனிய புதிய இரசிகர் அணி தோன்றுகின்றது. இப்போது ஆர்ஜெண்டீனாக் குழுவுக்கு ஜேர்மனிக் குழுவை சமாளிப்பது என்பது பிரேஸிலைச் சமாளிப்பதைவிட சிக்கலாகிவிடுகின்றது.2018 உலகக்கிண்ணக் கோப்பை நடக்கின்றபோது கதை முடிகின்றது. ஆர்ஜெண்டீனா இரசிகர்கள் ஆட்டங்கள் தொடங்கமுன்னர் தேசியகீதம் இசைக்கும்போது எழுந்து நின்று மரியாதை கொடுப்பதிலிருந்து, 'வாமோஸ் ஆர்ஜெண்டீனா' என்ற வெற்றிக்கோசம் இடுவதிலிருந்து, மெஸ்ஸிக்காய் கோயிலில் அர்ச்சனை செய்வதுவரை என அதி தீவிர இரசிகர்கள் இவர்கள்.
காற்பந்தாட்டங்களைப் பற்றிச் சொல்வதால் ஒரளவு சுவாரசியமாக இதைப் பார்க்கலாம் என்றாலும், Sudani from Nigeriaவின் படத்தைப் போன்ற அவ்வளவு சிறப்பான படமல்ல. அது உதைபந்தாட்டத்தோடு ஒரு வாழ்வியலையே நெகிழ்வாகச் சொன்ன படம். இத்திரைப்படத்தையும் அவ்வாறாக ஒன்றாக இரசிகர்களினூடு இன்னும் சுவாரசியமாக ஆக்கியிருக்கலாமென்றாலும் திரைக்கதையை வலுவாக்காது விட்டதால் அவ்வாறான சந்தர்ப்பத்தைத் தவற விட்டுவிட்டார்கள்.
கால்பந்தாட்டத்திற்கு நீங்கள் ஒரு இரசிகர் என்றால், அதுபோலவே உங்கள் காதலியோ/துணையோ இந்த ஆட்டங்களை உங்களோடு சேர்ந்திருந்து பார்த்து இரசித்திருப்பவரென்றால் அது வேறுவகையான உற்சாகத்தையும், மகிழ்வையும் தரக்கூடியது. அவ்வாறு உலகக்கிண்ணப் போட்டிகளை தம் நேசத்துக்குரியவர்களுடன் இருந்து இரசித்த அனுபவம் உள்ளவர்களை இந்தப் படம் கட்டாயம் ஏதோ ஒருவகையில் கவரத்தான் செய்யும்.
முக்கிய பாத்திரம் ஆர்ஜெண்டீனா இரசிகராகவும், அவர் காதலிக்கின்ற பெண் பிரேஸில் இரசிகராகவும் இருக்க முதற்பாதி கழிகின்றது. பின்னர் அந்தப் பெண் காதலிக்கின்ற ஒரு பிரேஸில் இரசிகரோடு பிணக்கு வந்து நம் நாயகன் இருக்கும் ஆர்ஜெண்டீனா அணியின் இரசிகராக மாறுவதும், அவரை உடனே தங்களுக்குள் எடுத்துக்கொள்ளாது நேர்காணல் எல்லாம் செய்து வடிகட்டி ஆர்ஜெண்டீனா இரசிகராக்குவதெல்லாம் இரசிக்கக்கூடிய காட்சிகள்.
கால்பந்தாட்டத்திற்கு நீங்கள் ஒரு இரசிகர் என்றால், அதுபோலவே உங்கள் காதலியோ/துணையோ இந்த ஆட்டங்களை உங்களோடு சேர்ந்திருந்து பார்த்து இரசித்திருப்பவரென்றால் அது வேறுவகையான உற்சாகத்தையும், மகிழ்வையும் தரக்கூடியது. அவ்வாறு உலகக்கிண்ணப் போட்டிகளை தம் நேசத்துக்குரியவர்களுடன் இருந்து இரசித்த அனுபவம் உள்ளவர்களை இந்தப் படம் கட்டாயம் ஏதோ ஒருவகையில் கவரத்தான் செய்யும்.
