ஓர் இசைக்கலைஞனின் பயணம் (Passenger)

Passenger இசைக்குழுவின் மைக் ரோஸன்பர்க்கின் (Mike Rosenberg) 'Let her go' என்கின்ற பாடல் மிகப்பெரும் வெற்றியைப் பெற்றிருக்கின்றது. ஒரு பில்லியனுக்கு மேலாய் YouTubeல் கேட்கப்பட்டுமிருக்கின்றது. பாடலின் பிரபல்யமோ அல்லது  வெற்றியோ அல்ல என்னைக் கவர்ந்தது. மைக் கடந்து வந்த பாதை பற்றியே பேச விரும்புகின்றேன். மேலும் மைக் தேர்ந்தெடுத்த இசைவகையான Folk எனக்கு மிகப் பிடித்தமானதும் கூட.

மைக்கும் இன்னொரும் நண்பரும் சேர்ந்த 5 பேர் கொண்ட இசைக்குழுவை 2003ல் தொடங்குகின்றார்கள். முதலாவது அல்பத்தை 2009ல் வெளியிட்டபின் இந்த இசைக்குழு பிரிகின்றது. மைக் தனித்துப் பாடப் போகின்றார். கஷ்டமான காலம், தெருக்களில் பாடி தன் வாழ்க்கையை நடத்துகின்றார் என்றபோதும், இசையின் மீதான பித்தத்தை விடாது இருக்கின்றார். ஒரு கட்டத்தில் இசையிலிருந்து முற்றிலுமாய் வெளியேறுவோமா என்று மிகுந்த அழுத்தத்திற்குள் போனபோது ஆஸ்திரேலியாவிற்குப் போய்ப் பாட வாய்ப்புக் கிடைக்கிறது.

அங்கே கிடைத்த நண்பர்கள் மற்றும் வாய்ப்புக்கள் மூலம் இசையை உயிர்ப்புடன் வைத்திருந்து தொடர்ந்து இசைத்தட்டுக்களை வெளியிடுகின்றார். 'Let her go' பாடல் மைக்கை உலகம் முழுதும் எடுத்துச் சென்று, பெரும் வாய்ப்புக்கள் அவரின் கதவைத் தட்டினாலும், இன்னமும் பழைய நண்பர்களோடு சேர்ந்தே புதிய பாடல்களைத் தயாரிக்கின்றார். ஒரு வெற்றியால் எதுவும் மாறுவதில்லையென்கின்றார். எனக்கு எது மகிழ்ச்சியாகவும் இதமாகவும் இருக்கின்றதோ அந்தச் சூழலிலேயே இருக்க விரும்புகின்றேன் எனவும் சொல்கின்றார்.

ஒருகாலத்தில் தன்னை உயிர்ப்புடன் வைத்த தெருக்களை நினைவில் வைத்து இன்று இவ்வளவு பிரபல்யம் கிடைத்தபின்னும் அங்கே சென்று பாடுகின்றார். பெரும் இசைக்கச்சேரிகளில் கல்நதுகொள்ள எல்லோருக்கும் வாய்ப்புக் கிடைப்பதில்லை, எனவே அவ்வாறு சந்தர்ப்பம் வாய்க்காதவர்க்காய் தெருக்களிலேயே தான் பாடுவது தனக்குப் பிடித்தமானது என்கின்றார்.

மைக் கடந்து வந்த பாதையில் நாம் ஒவ்வொருவரும் எடுத்துக்கொள்ள நிறைய விடயங்கள் இருக்கும் போலவே தோன்றுகின்றது. எழுத்தாளர், கலைஞர் என்பவர்க்கு மட்டும் என்றில்லை, எவராயிரும் எதுவாயினும் அவருக்குப் பிடித்ததைச் செய்வதே மிகவும் சிறந்தது. நம்மில் அநேகருக்கு நாம் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையிற்கும் வாழ விரும்பும் வாழ்விற்குமிடையில் இடைவெளி இருப்பதை அறிவோம்.

இன்றைக்கு கனடாவில் பெரும்பாலானோன மக்களின் ஆண்டு வருமானம் சராசரியாக 35Kல் இருக்கின்றது என்றால், கலைஞர்களில் பெரும்பாலானோரின் சம்பளம் 25Kற்கும் குறைவாக இருக்கிறதென்று ஒரு கட்டுரையில் வாசித்தேன். ஆனால் அவர்கள் இத்தனை குறைந்த வருமானத்துடன் ஏன் அதைத் தேர்ந்தெடுக்கின்றார்கள் என்றால் அவர்கள் எதைச் செய்கின்றார்களோ அவர்களுக்கு அது பிடித்தமாயிருக்கின்றது. பிடித்தமாயிருக்கிறதென்பதற்காய் அவர்கள் தேர்ந்தெடுக்கும் பாதை சுமுகமாயிருக்கிறது என்பதில்லை. எல்லா ஏற்ற இறக்கங்களோடும் அவர்களுக்குப் பிடித்த வழியில் அலைந்து கொண்டிருக்கின்றார்கள், அவ்வளவுதான்.

மைக் ஒருகட்டத்தில் அழுத்தங்களினால் இசையை விட்டு விலகியிருந்தால், அவரின் அழகான பாடல்களை நாமின்று கேட்டுக்கொண்டிருக்கமுடியாது. எனது இசையைக் கேட்க 10,000 பேர் வந்தாலும் அவர்கள் அனைவரும் அங்கும் தொலைபேசியின் சிறிய திரையின் மூலமே என்னைப் படமெடுக்கவே பெரும்பாலும் முயல்கின்றார்கள், நேரடியாக இந்த அனுபவத்தை இரசிப்பதைத் தவிர்த்து விடுகின்றார்கள் என்று இன்றைய தொழில்நுட்பம் நம்மை விழுத்தும் வலை பற்றியும் மைக் கவலைப்படுகின்றார்.

ஒரு பாடலின் மிகப்பெரும் வெற்றி உங்களை அடுத்த அல்பம் செய்வதற்கு மிகுந்த அழுத்ததைத் தருகின்றதா எனக் கேட்கும்போது, வெற்றி என்பது மகிழ்ச்சி தரும் செய்திதான். ஆனால் அடுத்தும் பரவலான வரவேற்புக் கிடைத்தால் சந்தோசந்தான். ஆனால் அதை விட என் பாடல்களைக் கேட்பவர்கள் என் பாடல்களோடு இன்னும் நெருக்கமாவது குறித்தே அதிகம் அக்கறைப்படுவேன் என்கின்றார்.

'Let her go' என்பது தனது காதலொன்றின் முறிவின்போது எழுதப்பட்டதென்கின்றார். ஆனால் இப்போது பார்க்கும்போது அதன் துயரத்தை விட இந்தப் பாடலின் மூலம் ஒரு இதமான சம்பவமாக அது மாறியிருக்கின்றது என்பதையே அவதானிக்கின்றேனென மைக் கூறுகின்றார்.

பிடித்த எதையும் செய்யும்போது அவை சிலவேளைகளில் தோற்றுப்போனாலும், ஒருபோதும் அதற்காய் வருந்தும் நிலை ஏற்படாது என்றுணரும் எவரும் வெற்றி/தோல்விகளில் அவ்வளவு தோய்ந்து போகாது மைக் போலவே தமக்கான பாதையில் நடந்துகொண்டிருக்கவே செய்வர்.

(நன்றி: 'பிரதிபிம்பம்')