நிர்வாண விடுதியில்
சுழன்றாடிய பெண்ணின்
அடக்கிவைத்த துயராய்
பொழிகிறது பெரும்பனி
விண்வெளிக்குச் செல்லும்
பயணியாய்
ஆடைகள் புனைந்து
குளிரில் உறைந்துகொண்டிருப்பவன் முன்
கண்ணாடிச்சில்லுகளாய் தெறிக்கும்
வாழ்வின் குரூர கணங்கள்
பப்பாசிப்பழத்தை
சீவும் இலகுவாய்
கொலை கொலையாய் விழுகிறதாம்
வல்லூறுகளும் இரைகவ்வ விரும்பும்
ஊரில்
மதியம்
சோறும் கத்தரிக்காய்க்குழம்பும் உண்டால்தான்
இரவுத்தூக்கம் வருமென்பதை
மறைத்து
பெருமிதப்படலாம்
ஒரு கனடீயத்தேசியனென்று
உடல்கள் கோரமாய்ச் சிதற
குருதியுறிஞ்சும் பேய்கள் மூர்க்கமாய் விரட்ட
ஊரூராய் அகதியாய்
அலைந்த பதின்மம்
ஒரு அந்நியனாய்
நினைவின் கதவை
எப்போதாவது தட்டுகையில்
சிதைகின்றேன் மூளைவெடித்து
இராணுவம் 'ஆளுமை' காட்டி
சிதைத்துப்போன
பதின்மத்தோழிக்கு
இப்போதும் நினைவிருக்குமா
நான் நாவற்பழம் பொறுக்கிக்கொடுத்தது.
Dec 07/05
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
இன்னொன்று அருமை!
12/07/2005 12:28:00 PMபதிந்தது:kk
12/07/2005 12:44:00 PMமிக மிக அருமை !!
7.12.2005
பதிந்தது:kk
12/07/2005 12:45:00 PMபதிந்தது:kk
மிக மிக அருமை
7.12.2005
7.12.2005
பதிந்தது:kk
12/07/2005 12:45:00 PMமிக மிக அருமை
7.12.2005
***
12/07/2005 01:24:00 PMபதிந்தது:நண்பன்
12/07/2005 01:42:00 PMundefined
7.12.2005
துயராய் - எத்தனை தான் வடிவம் ஈர்த்தாலும் அவளின் பின் நிற்கும் சோகத்தைக் கண்டு ஆட்டம் பிடிபடாத துயரமாய் - இறுக்கமான சூழல்
12/07/2005 01:45:00 PMஇவற்றிகிடையே சோறு கத்தரிக்காய் மூலம் நினைவில் எழும் பிறப்பிடத்தை அடையாளம் காட்டி
இலகுவாய் விழும் கொலைகளைக் கண்டு அஞ்சி
அஞ்சி அஞ்சி ஓடி
இன்று விண்வெளிப் பயணியின் அளவிற்கு உடையுடுத்தினாலும்
அன்று ஆளுமை காட்டிய ராணுவம் அவிழ்த்துப்போட்ட ஆடைகளுக்கிடயே சித்தமிழந்து நிற்கும் தோழியின் (சொந்த மண்ணின்) மீது
இன்னமும் காதல் மிச்சமிருக்கின்றது பிறந்த மண்ணிலே இன்னும் வீழ்ந்து கிடக்கும் அவள் மீது.
டிசெ,
உங்களைப் போன்ற நண்பர்களின் துயரத்தில் பங்கு மட்டும் தான் கொள்ள முடிகிறது.
இழந்து விட்ட சுவாசத்தை மீட்டுத் தர இயலாமைக்கு வருந்தத் தான் முடிகிறது.
மன்னியுங்கள்.
பின்னூட்டங்களுக்கு நன்றி நண்பர்களே.
12/07/2005 10:41:00 PM....
நண்பன்! இதில் மன்னிப்பு எல்லாம் எதற்கு? உங்களை மாதிரி புரிந்துகொண்டவர்கள் இருக்கின்றார்கள் என்பதே மிகவும் இதமானதுதானே. மேலும் ஈழத்தில் அனேகர் உணர்ந்த/அனுபவித்த நூறில் ஒருபகுதியைக் கூட நான் அனுபவித்திருப்பேனா என்பதே சந்தேகம். போரிற்குள் மட்டுமல்ல, போரிலிருந்து தப்பிவருகையில், எல்லை கடந்த வேற்றுநாடுகளில் இறந்தவர்கள், சித்திரவதைக்குள்ளானவர்கள் என்று இன்னும் சோகம் நீளும் .
பதிந்தது:ஈழநாதன்
12/08/2005 12:33:00 AMஅண்ணை உண்மையிலேயே ஒரு நல்ல கவிதை அதிலும் பனிக்குச் சொன்ன உவமானம் அந்த மாதிரி
8.12.2005
பதிந்தது:ஈழநாதன்
12/08/2005 12:33:00 AMஅண்ணை உண்மையிலேயே ஒரு நல்ல கவிதை அதிலும் பனிக்குச் சொன்ன உவமானம் அந்த மாதிரி
8.12.2005
அருமையான வெளிப்பாடு, பாராட்டுக்கள் டிசே.
12/08/2005 01:14:00 AMபி.கு: உங்களின் எல்லாக் கவிதைகளையும் இதேபோல் வாசித்திருந்தாலும், ஒரு சிலவரிகள் புரியாததாலோ/ஏன் என்ற கேள்வி வந்ததாலோ எதுவும் சொல்லாமல் சென்றிருக்கிறேன். முதல்முறையாக இந்தக்கவிதை நுனிமுதல் அடிவரை புரிந்ததால் (அல்லது அப்படி ஒரு உணர்வு வந்ததால்:) இந்த பாராட்டு. அதனால் அவ்வப்போது எனக்கும் புரியும்படி உங்கள் தரத்தை தாழ்த்தி:) எழுதவும், நன்றி.
நல்ல முயற்சி டிசே.
12/08/2005 03:25:00 AM//டிசே, இராணுவம் என்பதை ஒரு குறியீடாய் தூக்கிப் போட்டுவிட்டு இன்னொரு கோணத்தில்- ஆளுமை செய்தவனும் எவளுக்காவது நாவற்பழம் பொறுக்கிக் கொடுத்திருக்கமாட்டான்?//
12/08/2005 06:42:00 AMஇது டி.சேயை "ஆளுமை" உள்ளவராக (அத்தோடு நாவற்பழம் பொறுக்கிக் கொடுத்த அனைவரையும்) மாற்றும் முயற்சி. கருத்துத் திசைதிரும்புமென்பதால் மேற்கொண்டு எதுவுமில்லை.
டீசே, நன்றாக இருக்கிறது கவிதை.
12/08/2005 01:06:00 PMஈழநாதன், அன்பு, ஜெய்ஸிறி,தங்கமணி,கொழுவி மற்றும் செல்வராஜ் பின்னூட்டங்களுக்கு நன்றி.
12/08/2005 03:22:00 PM....
அன்பு, முதலாவது கவிதைப் பின்னூட்டத்துக்கும், அன்புக்கும் நன்றி :-).
.....
கொழுவி, இராணுவம் அதற்கெதிர் என்ற அர்த்தத்தில் இல்லாது, (இராணுவம் என்று மட்டுமில்லாது) நாங்களும் கூட
(சாதாரண ஆண்களும்) 'ஆளுமை' காட்டி பெண்களைச் சிதைத்துப் போகின்றோம் என்ற அர்த்தம் வரும்படிதான்
ஜெய்ஸிறி கூறுகின்றார் என்று நினைக்கின்றேன். தவறாயிருந்தால் யாரும் என் தலையில் குட்டலாம்.
Post a Comment