அகதி

பல்வேறு கனவுகள் உலாவித்திரிந்த வெளியில்
நானுமொரு மழலைக்கனவாயிருந்தேன்
கனவுகளுக்கு மொழியோ நிலமோ அடையாளங்களாவதில்லை
ஆதாமும் ஏவாளும் பிணைகையில்
கண்ட முதற்சாட்சியென கோபங்கொண்டான் சாத்தான்
தங்களுக்கான சுருக்குக்கயிறுகள்
மழலைகள் சொந்தம் கொண்டாடவிரும்பாத மொழியிலும் நிலத்திலும்
இரவுபகலின்றி தயாரிக்கப்படுவதாய்
வன்மத்துடன் துப்பாக்கிகளில் புகுந்து துரத்தத்தொடஙகினான் சாத்தான்
இவ்வாறாகத்தான்
என்னைப்போன்ற அகதிகளின் கதை
ஒரு தீவு தேசத்திலிருந்து ஆரம்பித்தது.

....................

நண்பர்களுக்கு,
திங்கள் காலை எழும்பி அஞ்சல்களை பார்வையிட்டபோது, நட்சத்திர வாழ்த்துக்கள வந்திருந்தன. நானறியாமலேயே நட்சத்திரமாக்கப்பட்டதை அறிந்தது உண்மையில் பேயறைந்தமாதிரியே எனக்கு இருந்தது (விடிகாலை வருகின்ற பிசாசுக்கு என்ன பெயர்?). அச்சமயம் மெஸஞ்சரில் இருந்த தமிழக நண்பரையும் வேறு யாரோ என்று நினைத்து வணக்கம் சொல்லி புதுவருட வாழ்த்துச்சொல்ல, நண்பரும் 'தலைவா, இன்னும் மப்புக் கலையவில்லையா?' என்று அன்போடு என் நிலையை கேட்டறிந்துகொண்டார். சடங்கு, சம்பிரதாயம் என்பவற்றில் நம்பிக்கையில்லை என்று அடிக்கடி எழுதிக்கொண்டிருப்பதைப் பரீட்சித்துப் பார்க்கத்தான் தமிழமணத்தார் இப்படி முறையான அறிவித்தல் கொடுக்காது தேர்ந்தெடுத்தார்களோ தெரியவில்லை. அவரவர்க்கு ஆயிரம் சோலிகள் இருப்பது புரிந்தாலும் இவ்வாறு செயததது தனிப்பட்டவளவில் எனக்கு அவ்வளவு உவப்பானதில்லை என்று உரியவர்களிடம் குறிப்பிட்டுவிட்டே இதை எழுதுகின்றேன். புலம்பெயர்ந்து ஒரு தேசத்தில் அகதியாக இருப்பதாலே எனக்கான சுயஅறிமுகத்தையும் இல்லாமலே விட்டிருக்கின்றேன் :-). தொடர்ந்து இந்த வாரத்துக்கு தமிழ்மண நட்சத்திரத்துக்கான விதிகளுக்கமைய எழுதமுடியுமா தெரியவில்லை. இயன்றளவு முயற்சிக்கின்றேன்.

வாழ்த்துக்களுக்கும் அன்புக்கும் நன்றி நண்பர்களே.